Fon portföy çeşitliliği yaratmak için fon yöneticileri nasıl korelasyon kullanmaktadır?

PORTFÖY YÖNETİMİ - Ünite1 Özet (Kasım 2024)

PORTFÖY YÖNETİMİ - Ünite1 Özet (Kasım 2024)
Fon portföy çeşitliliği yaratmak için fon yöneticileri nasıl korelasyon kullanmaktadır?

İçindekiler:

Anonim
a:

Modern portföy teorisi (MPT) ve kuralları, çağdaş portföy yöneticileri arasında yaygın bir etkiye sahiptir. Teori, eş zamanlı olarak elde tutulan varlıklar arasındaki riskin, aralarındaki pozitif korelasyonun azaltılmasıyla çeşitlendirilebileceğini belirtmektedir. Yöneticiler, olumlu geri dönüşler için en yüksek potansiyele sahip portföyleri oluşturmak için çeşitli varlıkların tarihsel performansının istatistiksel analizini kullanırlar, ancak bu getiriler çok yakından ilişkilendirilmediği sürece.

Korelasyon ve Çeşitlendirme

Korelasyon, istatistiklerde iki değişken arasındaki ilişkiyi ölçmek için kullanılan bir metriktir. Güçlü bir pozitif korelasyon, iki değişkenin aynı anda yükseliş eğilimi gösterdiğini gösterir. Güçlü negatif korelasyonlar, iki değişkenin zıt yönlerde hareket etme eğiliminde olduğunu göstermektedir.

Bu basit konsept, portföy çeşitlendirmesinin ardındaki kilit araçtır. Çeşitlendirilmiş bir portföy, birbiriyle yakından ilişkili olmayan getiriler bularak toplam riski azaltmak için farklı yatırımları birleştirir. Düşük korelasyona sahip varlıkların en yaygın örneği stoklar ve tahvillerdir. Hisse senetleri ve tahviller aynı anda yükseliş ve düşme dönemlerine girmiş olsalar bile, tahviller genellikle aşağı piyasalarda çok daha iyi performans gösterdi ve yüksek büyüme dönemlerinde çok daha kötüydü.

Korelasyon ve Yatırım Portföyleri

Fon yöneticileri neden portföylerinde varlıkların pozitif korelasyonunu azaltmaya çalışıyorlar? Varsayım, yüksek bir pozitif korelasyon katsayısının, her iki varlık fiyatının aynı piyasa güçleri tarafından yönlendirildiğini gösterdiğidir. Aynı anda birlikte hareket eden varlıklara tamamen yatırım yapmak riskli olacaktır; Görünen o ki, tek bir ekonomik olay, tüm varlıkların aynı anda çok fazla değer kaybetmesine neden olabilir.

Fon yöneticilerinin potansiyel gelecekteki korelasyonu tahmin etmek için kullandığı çeşitli teknikler vardır. Bazıları korelasyon matrislerini kullanır; bu, tabular halinde birçok varlık arasındaki korelasyonu gösterir. Diğerleri, beta ve R-kare gibi MPT araçlarına güvenir. Bazıları, geniş göstergeler arasında kovaryansı ve nedenselliğini görmek için daha karmaşık ekonometrik regresyon analizi kullanmaktadır. Amaç her zaman aynı: Olumsuz riski azaltmak için korelasyonun azaltılması.