a:

Sermaye yeterlilik oranı (CAR), bir bankanın sahip olduğu sermaye tutarını riskine kıyasla ölçer. Ulusal düzenleyiciler, makul miktarda bir kayıp sürdürebilmenin ne kadar etkili olduğunu belirlemek için bankaların SYR'lerini takip etmelidir. Ulusal düzenleyiciler ayrıca, bir bankanın mevcut CAR'sı yasal sermaye düzenlemeleri ile uyumlu olup olmadığını da belirlemelidir. CAR, bir bankanın finansal sağlamlığının önemli bir ölçütü olduğu için hissedarları önemlidir.

CAR ile iki tür sermaye ölçülür. Birincisi, birinci sermaye, bankayı işlemini durdurmaya zorlamaksızın makul bir miktarda zarara uğrayabilir. İkinci tip sermaye, tasfiye durumunda kaybı sürdürebilir. Aşama 2 sermayesi mevduat sahiplerine daha az koruma sağlıyor.

Borçlanılan para ve mevduat tutarıyla ilgili olarak, bir bankadaki özkaynak miktarı nispeten küçüktür. Bu nedenle, bankalar genellikle bankaların daha borçlanma daha yüksek bir düzlemde diğer birçok işyerinde görüleceğinden daha fazla faaliyet göstermesini gerektiren oldukça kaldıraçlıdır.

Genel olarak, bir işletme yaklaşık net değerine eşit olan fonları borçlar. Buna karşın, bir banka, genellikle öz sermayesinin 10 katını aşan yükümlülüklere sahiptir. Bu yükümlülüklerin en büyük kısmı mudilerin bankaya emanet ettiği daha küçük paraların temsilcisidir.

Sermaye düzenlemeleri, bankaların faaliyette bulunduğu riskin doğası nedeniyle, bankaların krediler ve diğer varlıklara göre asgari düzeyde özsermaye bulundurmalarını gerektirir. Bu zorunlu asgari, bankalar beklenmedik kayıpları sürdürebilmeleri için koruma amacıyla tasarlanmıştır. Minimum ayrıca, asimetrik bilgiler verildiğinde mevduatların mevduat güvenliğine güvenini sunmak üzere tasarlanmıştır.

Bireysel mevduat sahibi, bir bankanın emebileceği ötesinde riskler alıp almadığını bilemez. Böylece, mevduat sahipleri, mevzuat, denetimler ve kredi notlarıyla birlikte, özkaynaklardan bir düzeyde güvence alırlar.

Bir bankanın hissedarlardan aldığı özsermaye tutarı, çekebileceği mevduatların değeri üzerindeki sınırı belirler. Bu aynı zamanda bankanın ne kadar para ödünç verebileceğini de sınırlar. Bir banka kredi veya ticaret yoluyla büyük kayıplar yaşarsa, bankanın net değerini düşürürse, bankanın krediler sunabileceği fon tabanının azalmasına neden olur.

CAR, hissedarlara bir bankanın sağladığı özsermaye ile aldıkları riskleri daha iyi anlıyor. Makul olarak devam ettirebileceğinden daha fazla risk alan bir banka, potansiyel hissedarları, özsermaye yatırımlarının daha fazla risk altında olduğu düşüncesiyle bırakmaktadır. Bir banka, hem beklenen hem de öngörülemeyen kayıplara karşı ilk savunma hattı olarak hareket eden sermayeyi çekmek için profesyonel bir risk yönetimi ve sağlam borç verme pratiğini sürdürmelidir.