Aralık 2012'deki Japon genel seçimlerden sonra yeni atanan Başbakan Shinzo Abe, Japon ekonomisini canlandırmak için üç bölümlük bir plan uyguladı. Abenomics olarak adlandırılan Abe'nin planı, durgunluk, deflasyon ve kamu borcunu azaltmak için büyük parasal uyarı, maliye politikası ve yapısal reformu kullanarak on yıllardır süren ekonomik mücadeleleri ele alıyor. Bununla birlikte bugüne kadar, herhangi bir yararlı ekonomik ilerleme tahmin edilen hedefleri sağlamadı. Meşru yapısal reformların olmaması nedeniyle, Japon ekonomisi orta ve uzun vadeli sürdürülebilir büyüme yaratamadı.

Avrupa Merkez Bankası (ECB) Başkanı Mario Draghi, Avrupa Birliği'nin ekonomik kargaşasına benzer şekilde yaklaşmayı planlıyor. Euro Bölgesi, Büyük Durgunluk sonrasında sıfıra yakın büyüme, yüksek işsizlik ve deflasyonla uğraşıyor. Draghi'nin üç bölümlü ekonomik programı Draghinomics adıyla agresif yapısal reformları, maliye politikasını ve kitlesel para politikasını niceliksel ve kredi kolaylaştırması yoluyla hedef alıyor. Draghinomics'den altı ay sonra, ilk raporlar işsizliğin azaldığını ve enflasyonun avro bölgesi içinde yükseldiğini gösteriyor. Başlangıçtaki iyimserliğe rağmen, uzun vadeli sürdürülebilir büyümenin uygulanabilirliği, birkaç yıllık ilerleme olmadan değerlendirilemez.

AB Krizi

Büyük Durgunluk, Avrupa, Japonya ve ABD'yi perişan eden uzun süren ekonomik krizlere neden oldu. Avro bölgesi krizi, özellikle AB üye ülkelerinde borç krizine neden oldu ve birçok ülke finansal kurumların çöküşüne, işsizlik oranlarının ve yüksek hükümet borcunun yükselmesine maruz kaldı. AB kurallarına göre, euro'yu kullanan üye ülkelerin GSYH 'un yüzde 3'ünden daha fazla açık açıklık vermesine izin verilmez; İspanya, İtalya ve Fransa'da tavanlar açıkların üzerinde. Bu sorunların durgunluğun ardından yıllarca devam etmesi Draghi'nin ekonomik programını 2014 yılında uygulamasına neden oldu.

Devlet borçlanmasının artmasıyla birlikte, artan iş gücü maliyetleri ve ticaret açığı, AB ülkeleri için ekonomik sıkıntıya neden oldu. Borçlarını ödeyebilmek için bankalar, borç verenler ve tüketiciler yatırımcının güvenini pahasına harcamaları kısıyor. Özellikle, Yunanistan'ın mali çöküşü sırasıyla Uluslararası Para Fonu (IMF) ve ECB'nin 2010 ve 2012 yıllarında sırasıyla 147 milyar dolar ve 173 milyar dolar kurtarma önlemi aldı. Bununla birlikte, ekonomik kurtarma ile bile, yüksek işsizlik ve deflasyon nedeniyle avro bölgesindeki büyüme durgun seyretmeye devam ediyor.

Yapısal Reform

Draghinomics üç ana ilkeye dayanıyor; bunlardan birincisi, euro bölgesindeki üretim artışını hızlandıracak hızlı yapısal reformların benimsenmesi. ECB sadece para politikalarını doğrudan kontrol edebilir, bu nedenle AB üyeleri ekonomik faaliyeti canlandırmak için yapısal reformları uygulamalıdır.İş piyasaları, reformlar için kilit bir alan olmuştur. Avro bölgesi Japonya gibi daha esnek emek piyasaları yaratıyor ve kadınların işgücüne katılımını teşvik ediyor.

Para ve maliye politikası kısa vadeli büyümeyi artırmak niyetindeyken, sağlam yapısal reformlar arz tarafında uzun vadeli büyüme yaratmayı hedeflemektedir. Draghi'nin niyetlerine rağmen, birkaç AB hükümeti, bu politikaları yerel çıkarlara aykırı olduklarını düşündükleri için uygulamaktan çekindiler. Sonuç olarak, ilerleme Fransa ve İtalya gibi ülkelerde yavaş devam ediyor.

Mali Uyarı

İkinci unsur olan maliye politikası, uzun vadeli büyümeyi ve borç sürdürülebilirliğini sürdürmeyi amaçlıyor. Draghi, Eylül ayında, artan harcamalardan ziyade vergi indirimleri yoluyla olumlu maliye politikasına duyulan ihtiyacın olduğunu ileri sürdü. Ekonomide genişleme politikası teorik olarak geliri ve tüketme eğilimini artırır. Ekonomik çarpan etkisi, toplam maliye politikasının daha fazla kullanılması ile ekstra gelirin, vergi indirimleri ile ortak bir AB bütçesi gibi enjeksiyonun harcamaların iyileşmesine yol açacağını düşündürmektedir.

Draghinomics vergi telafisine ek olarak, verimsiz bölgelerdeki harcamaların düşürülmesinin büyüme fırsatları yaratabileceğini önermektedir. Yatırımcıların güvenini sağlamak için, Japonya gibi politika yapımı yoluyla kemer sıkma ve mali konsolidasyon da yapılmalıdır. Bununla birlikte, AB'de yaygın mali politika uygulanması, 18 üye ülkenin ve bütçelerin koordinasyonunu gerektirir.

Para Politikası

Japonya, Birleşik Devletler ve ABD'nin gösterdiği gibi, para politikası bir durgunluğun ardından toparlanma sürecinde çok önemlidir. Merkez bankaları olmayan herhangi bir finansal varlık satın almak için para yaratan niceliksel kolaylaştırma (QE). ve ekonomik kargaşa dönemlerinde ekonomik faaliyetin artırılması için diğer geleneksel olmayan para politikaları uygulanmıştır.

2015 yılının başında, ECB, en az bir yıl boyunca aylık 70 milyar dolarlık borç vererek QE programı başlattı. ECB bilançolarının genişlemesi, faiz oranlarını ve avroyu düşürmekte ve daha sonra yatırımlar ve ihracat için kullanılabilir krediler yaratmaktadır. Bununla birlikte, ECB'nin Kalite Güvence Sisteminin sonuçları başarısız olmuştur. En az 1 dolar. Avrupa devlet tahvilleri 7 trilyonu negatif getirilere ulaştı: Almanya, İsveç ve Danimarka'dan 5 yıllık devlet tahvilleri şu anda sıfırdan daha az verime sahip. Bu, enflasyona göre düzeltmeden önce, yatırımcıların tahvilleri kendileri ödemesi anlamına gelir.

Draghinomics vs. Abenomics

Draghi, Abenomics gibi, para politikası, maliye politikası ve yapısal reformlar yoluyla ekonomik iyileşmeyi artırmayı planladığı üçlü planının geliştirilmesinde Abe'nin reformlarından büyük ölçüde aldı. Hem ECB hem de Japonya Merkez Bankası, deflasyona karşı koymak ve para politikalarının bir parçası olarak yatırımcı güvenini yeniden oluşturmak için niceliksel ve kredi kolaylaştırma yöntemleri kullandı. Aynı şekilde, mali konsolidasyon, sürdürülebilir büyüme ve istihdam yaratmada bir odak noktası olmuştur; Bununla birlikte, Draghi'nin planlanan vergi indirimlerinden farklı olarak, Japonya sürdürülebilir borç yaratmak için ulusal satış vergisini artırdı.Üçüncü unsur olan yapısal reform hem Japonya hem de Avro Bölgesi'nde ilerleme kaydetti. Draghi, hükümetler arz yanlı yapısal reformlar uygulamadıkça KG ve mali konsolidasyonun etkisiz kalacağından ısrar ediyorlar; Japon hükümeti yapısal değişikliklere değinmeyi ihmal etti.

Alt satır

Draghinomics, Abenomikler gibi, AB ekonomilerini durgunluk döneminden 3 adımlı bir programla sürüklemeyi amaçlıyor. Japonya'da olduğu gibi, yapısal reform, maliye politikası ve para politikası, büyümeyi, iş yaratmayı ve borç sürdürülebilirliğini artırmak için birlikte bulunmalıdır. Draghinomics'in Euro bölgesi hükümetleri tarafından kilit yönlerini koordine etmemesi ve uygulanamaması, gelişmeleri ekonomileri canlandırmak için büyük ölçüde yavaşlatmıştır.