Portföy yapımında risk eşitliği yaklaşımı, sermayeyi risk ağırlıklı bir bazda portföy oluşturmaya çalışmaktadır. Varlık tahsisi, bir yatırımcının bir portföydeki sermayeyi farklı varlık türleri arasında bölüştürme sürecidir. Geleneksel portföy dağıtımı, hisse senetlerinde% 60, tahvillerde% 40'tır. Bununla birlikte, bu tahsis, borsa darbeleri ve ekonomik istikrarsızlık sırasında iyi çalışmaz. Risk takibi yaklaşımı, geleneksel portföy çeşitlemesinin risk ve çarpıklıklarını önlemeye çalışmaktadır. Portföy içerisindeki varlıkların oynaklığını göz önüne alarak optimal bir portföyün oluşturulmasını sağlar.

Geleneksel Varlık Tahsisi

Geleneksel bilgelik, bir portföyün% 60'ını hisse senetlerine,% 40'ını tahvillere ve diğer sabit gelirli araçlara tahsis etmektir. Bir diğer ortak nokta, tahvillere ayrılması gereken yüzdeyi belirlemek için yatırımcının yaşını 100'den çıkarmaktır. Bu, kesinlikle hisse senedi veya tahvil sahibi olmaktan çok daha çeşitlendirilmiş bir portföy oluştursa da, volatilite ve ekonomik sıkıntılara dayanamamaktadır.

Bu geleneksel portföy tahsisiyle hisse senetleri portföy riskinin% 90'ını oluşturmaktadır. Tarihsel olarak, hisse senetleri sabit getirili menkul kıymetlerin üç kat fazla değişkenlik gösterdi. Daha yüksek özsermaye oynaklığı, tahvillerin çeşitlendirme faydalarını geride bırakır. Geçmişteki finansal kriz sırasında geleneksel portföy dağıtımı iyi geçmedi, çünkü hisse senetleri dönemin yüksek oynaklık döneminde dramatik bir şekilde düştü. Risk eşitliği, hisse senetlerinde bu risk yoğunlaşmasını önler.

Güvenlik Piyasası Hattı

Risk takası tahsisi teorisi, yatırımcıların yeterince çeşitlendirilmiş ama yine de önemli getiriler elde edebilen portföyler oluşturmasına yardımcı olmak üzerine odaklanmıştır. Risk paritesi, yaklaşımının bir parçası olarak güvenlik piyasası hattı kavramını kullanmaktadır.

Güvenlik piyasası satırı, bir varlığın getirisi ve getirisi arasındaki ilişkinin grafiksel bir sunumudur. Sermaye varlık fiyatlandırma yönteminde (CAPM) kullanılır. Satırın eğimi, pazarın beta'sı tarafından belirlenir. Hat yukarı eğimli. Bir varlığın iadesi olasılığı ne kadar yüksekse o varlıkla ilişkili risk o kadar yüksektir.

Menkul kıymetler piyasasının eğiminin sabit olduğunu varsayan dahili bir varsayım var. Sabit eğim aslında doğru olmayabilir. Geleneksel 60/40 tahsisatı için, yatırımcılar kabul edilebilir getirileri elde etmek için daha büyük risk almalıdır. Risk faktörleri portföye eklendiğinden çeşitlendirme faydaları sınırlıdır. Risk paritesi, portföydeki farklı varlıklarda oynaklık ve riskin tutarını dengelemek için kaldıraç kullanarak bu sorunu çözmektedir.

Kaldıraç Kullanımı

Risk eşyaları, portföydeki özkaynak riskini azaltmak ve çeşitlendirmek için kaldıracı kullanırken, halen uzun vadeli performansı hedeflemektedir. Likit varlıklarda kaldıraçın dikkatli kullanılması, hisse senetlerinin oynaklığını tek başına azaltabilir. Risk paritesi, riski azaltılmış portföyler için öz sermaye benzeri getiriler arar.

Örneğin, hisse senetlerine% 100 tahsis edilmiş bir portföyün% 15'lik bir riski vardır. Bir portföyde sermayesinin yaklaşık 2. 1 katı kadar ılımlı kaldıraç kullanan bir portföy varsayalım, bu oran% 35 hisse senedi ve% 65 tahvil olarak verilmiştir. Bu portföyün, bekletilmemiş portföy ile aynı beklenen getiriye sahip olması ancak yıllık riski sadece% 12,7'dir. Bu, risk miktarında% 15'lik bir azalmadır.

kaldıraç kullanımı, diğer varlıkları içeren portföylere daha fazla uygulanabilir. Önemli olan, portföydeki varlıkların mükemmel bir bağıntıya sahip olmamasıdır. Kaldıraç, riski portföy içerisindeki tüm varlık sınıfları arasında eşit olarak dağıtmak için kullanılır. Kaldıraç kullanımı esas itibarıyla portföydeki çeşitliliği artırmaktadır. Bu, portföy riskini önemli ölçüde azaltırken portföy riskini azaltır.

Korelasyonun Rolü

Korelasyon, riskli bir portföy oluştururken önemli bir konsepttir. Korelasyon, iki varlık fiyatının birbiriyle ilişkisinde nasıl hareket ettiğinin istatistiksel bir ölçüsüdür. Bir korelasyon katsayısının ölçüsü -1 ile +1 arasında bir ölçüttür. -1 korelasyonu, iki varlık fiyatı arasındaki mükemmel bir ters ilişkiyi temsil eder. Böylece, bir varlık yükseldiğinde, diğer varlık daima düşecektir. +1 korelasyonu, iki varlık fiyatı arasında mükemmel bir doğrusal ilişki olduğunu gösterir. Her iki varlık da aynı büyüklükte aynı yönde hareket edecektir. Böylece, bir varlık% 5 arttığında, diğer varlık aynı miktarda artacaktır. 0 korelasyonu, varlık fiyatları arasında istatistiksel bir ilişki bulunmadığını gösterir.

Finansta mükemmel pozitif ve negatif korelasyonlar bulmak genellikle zordur. Yine de, birbirleriyle negatif korelasyona sahip olan varlıklar dahil, bir portföyün çeşitliliğini artırır. Korelasyon hesaplamaları tarihsel verilere dayanmaktadır; bu korelasyonların gelecekte de devam edeceğine dair bir garanti bulunmamaktadır. Bu, modern portföy teorisinin (MPT) ve risk paritesinin ana eleştirilerinden biridir.

Yeniden Dengeleme Gerekliliği ve Yönetimi

Bir riskli yaklaşım yaklaşımında kaldıraç kullanımı, varlıkların düzenli olarak yeniden dengelenmesini gerektirir. Her varlık sınıfı düzeyi için oynaklık maruziyetini korumak için kaldıraçlı yatırımların dengelenmesi gerekebilir. Risk eşlik stratejileri türev araçlar kullanabilir, bu nedenle bu pozisyonlar aktif yönetim gerektirir.

Hisse senedi stoklarının aksine, emtia ve diğer türevler gibi varlık sınıfları daha fazla dikkat gerektirir. Bir pozisyon korumak için nakit isteyen marj çağrısı olabilir. Yatırımcılar, son kullanma tarihine kadar sözleşmeleri tutmak yerine pozisyonları başka bir ayara çevirmek zorunda kalabilirler. Bu, herhangi bir marj çağrısını karşılamak için portföydeki nakitlerin yanı sıra bu pozisyonların aktif yönetimini gerektirir.Karşı tarafın temerrüde düşme riski dahil kaldıraç kullanırken daha yüksek bir risk derecesi vardır.

Modern Portföy Teorisi ile Benzeşmeler

MPT ve risk paylaşımı yaklaşımı çokça ortak bir noktaya sahiptir. MPT'ye göre, varlık sınıfları mükemmel bir korelasyona sahip değilse, herhangi bir portföyün toplam riski, her bir varlık sınıfı için risk tutarından daha düşüktür. MPT, benzer şekilde, ilişkilere dayalı çeşitlendirilmiş varlıkları dahil ederek etkin sınır boyunca bir portföy inşa etmeyi amaçlamaktadır. MPT ve risk takımı yaklaşımı, portföy yapımındaki farklı varlık sınıfları arasındaki tarihsel korelasyona bakmaktadır. Artan çeşitlilik, genel portföy riskini azaltabilir.